Ορθοπεταλιές

"Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ' την αρχή.
 Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές.
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές" *

"Εάν μάθεις ισορροπία στο ποδήλατο θα το θυμάσαι για μια ζωή." Έτσι μας έλεγαν σαν ήμασταν παιδιά όταν ερχόμασταν για πρώτη φορά σε επαφή με τον θαυμαστό κόσμο του ποδηλάτου.

Η εμπειρία της ταχύτητας, της ελευθερίας, που ερχόταν από την κάλυψη μεγάλων αποστάσεων σε μικρό χρόνο, αλλά και της πτώσης από μια λάθος πεταλιά υπάρχουν, αν και βαθιά, μέσα μας χαραγμένες.

Δυστυχώς όμως σαν μεγάλωνες η χρήση του ποδηλάτου, τουλάχιστον μέχρι και πριν 3-4 χρόνια, ήταν ταμπού. Για να κάνει κάποιος ποδήλατο θα έπρεπε είτε να έιναι μικρό παιδί ή επαγγελματίας αθλητής. Οποιονδήποτε άλλο τον κοίταζαν περίεργα και συνήθως τον ακολουθούσαν κοροϊδευτικά σχόλια.

Η μόδα του ποδηλάτου που τυχαία (;) συνέπεσε με τα αρχικά στάδια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ήρθε για να αλλάξει αυτή την νοοτροπία σε πολύ κόσμο. Οργανώθηκαν ομάδες ανθρώπων που άρχισαν να κατακλύζουν τους δρόμους της Αθήνας, με ανάλογες κινητοποιήσεις να λαμβάνουν τόπο σε όλη την χώρα.

Έτσι πολλοί θυμήθηκαν, και ακόμα περισσότεροι, έμαθαν ότι το ποδήλατο δεν είναι μόδα αλλά τρόπος ζωής, πολιτισμός, υγεία και πολλά άλλα. Οι συγκεντρώσεις αυτές έφεραν τους ανθρώπους κοντά με όλες τις έννοιες. Η επικοινωνία αναπτύχθηκε μέσα από τις συζητήσεις και ταυτόχρονα ο κόσμος άρχισε να ανακαλύπτει και πάλι την πόλη του, μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Η νέα αντίληψη που διαμόρφωσαν για και από το ποδήλατο, πιθανόν να οδήγησε πολλούς ώστε να αναθεωρήσουν τις αντιλήψεις τους για πολλά πράγματα στην ζωή τους. Μέσα σε αυτά και η πολιτική κατάσταση στην χώρα, που πλέον απασχολεί κάθε κάτοικο της Ελλάδας και όχι μόνο.

Γιατί αυτοί που κατάφεραν να ξεκολλήσουν από τους ωραίους καναπέδες και τις μεγάλες τηλεοράσεις, πλέον έβλεπαν τα πράγματα με τα μάτια τους και άκουγαν πέντε, δέκα διαφορετικές γνώμες πέρα από αυτές που "σερβίρονται" από τα κατευθυνόμενα (τουλάχιστον στην πλειονότητα) μέσα μαζική ενημέρωσης.

 Έμαθαν και αντιλήφθηκαν ότι για να ανέβεις και την πιο μεγάλη ανηφόρα δεν χρειάζεσαι να επιλέξεις ανάμεσα στο αμάξι ή να πάς με τα πόδια, αλλά ότι υπάρχει και το ποδήλατο.

Έτσι ξεφύγανε από όμορφα τακτοποιημένους μονόδρομους και άρχισαν να εξετάζουν και άλλα μονοπάτια που μπορούν να τους φτάσουν στον ίδιο προορισμό.

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε δρόμο ακόμα, ή καλύτερα να πω έχουμε πολύ πετάλι. Το ευχάριστο είναι όμως ότι έχουμε μπει σε ένα νέο μονοπάτι σαν έθνος ξεφεύγοντας για λίγο από τους μονόδρομους.

Αξίζει να κάνουμε και τις απαραίτητες ορθοπεταλιές ώστε να παραμείνουμε σε αυτό το μονοπάτι και να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πρωτύτερα ότι θα τα καταφέρουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που θα δείξουμε τον δρόμο...

* Κώστας Μακεδόνας Δίσκος: Πάμε για ορθοπεταλίες 1996

Ι.Μ.