Παιχνίδι ή ζωή;

Στην ζωή τα παιχνίδια τα οποία θα παίξεις και θα σου παίξουν είναι πολλά. Αδιαμφισβήτητα τα καλύτερα είναι της παιδικής ηλικίας. Χωρίς ενοχές, ντροπές και με την σύμφωνη γνώμη του περίγυρου , μπορούσες και ήταν φυσιολογικό να παίζεις όλη μέρα. Ή τουλάχιστον όσο άντεχαν να σε ακούνε όσοι ήταν κοντά σου. 

Τότε (ευτυχώς) τα παιχνίδια δεν ήταν περιορισμένα σε μια μικρή ηλεκτρονική συσκευή , ούτε ακολουθούσαν την φαντασία του σχεδιαστή ηλεκτρονικών παιχνιδιών και τις επιλογές των εταιριών διάθεσης και παραγωγής. Τα παιχνίδια βασίζονταν σε ένα απλοϊκό κατασκεύασμα και κατά κύριο λόγο στην φαντασία του κάθε παιδιού η οποία σε συνδυασμό με την φαντασία των φίλων δημιουργούσε υλικό για ώρες ακατάπαυστου παιχνιδιού.

Πάνω λοιπόν στην ώρα που αφήναμε τα παιχνίδια στις αλάνες και στις πρώτες παιδικές χαρές, υποδεχτήκαμε την έκρηξη ανάπτυξης των ψηφιακών παιχνιδιών. Τα γνωστά «ουφάδικα» ξεκίνησαν να τρώνε  το χαρτζιλίκι το οποίο μαζευόταν με ευλάβεια ολόκληρη την εβδομάδα με σκοπό να απολαύσουμε είκοσι με τριάντα λεπτά καθαρού παιχνιδιού. Άσχετο αν σπαταλάγαμε ολόκληρη μέρα πάνω τους μέχρι να παίξει όλη η παρέα.

Η συνέχεια ακόμα πιο φανταστική με την έναρξη των οικιακών παιχνιδομηχανών οι οποίες μας έδωσαν την ευκαιρία να πάρουμε ένα κομμάτι τεχνολογίας στο σπίτι μας και μια καλή ευκαιρία να καλέσουμε φίλους ώστε να φιγουράρουμε τον νέο τίτλο παιχνιδιού, μα πρωτίστως να παίξουμε μαζί με τις ώρες.

Τέλος μπήκαν στην ζωή μας οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μεταθέτοντας το ραντεβού μας με την υπόλοιπη παρέα στα ίντερνετ καφέ ανάβοντας φωτιά στα καλώδια του δικτύου αφήνοντας μας να συζητάμε με την λήξη για τα κατορθώματα μας.

Το κοινό που υπήρχε σε κάθε στάδιο που συνοπτικά αναπτύχθηκε παραπάνω είναι ότι σε κάθε περίοδο η παρέα ήταν αναγκαίο συστατικό ώστε να περάσεις ωραία. Η παρέα ήταν άτομα που γνώριζες προσωπικά, είχες και άλλα κοινά ενδιαφέροντα και που θα πέρναγες καλά ακόμα και αν εξαφανίζονταν ως δια μαγείας όλα τα παιχνίδια του κόσμου. 

Η κοινωνικότητα που αναπτύχθηκε από μικρή ηλικία δημιούργησε την σωστή βάση ώστε να μην χαθεί η επικοινωνία με τον πραγματικό κόσμο και τις κοινωνικές ανάγκες που έχει να καλύψει κάθε άνθρωπος. Η επικοινωνία ήταν αληθινή και πραγματική και το αίσθημα ολοκλήρωσης γέμιζε τον καθένα μετά και την λήξη της.

Φτάνοντας στο σήμερα. Στους σύγχρονους γονείς που στον βωμό της ησυχίας (κατά το δυνατόν περισσότερο) «φυλακίζουν» την παιδική φαντασία, δραστηριότητα και ενεργητικότητα καθηλώνοντας τα με μια ηλεκτρονική συσκευή και τα εκατοντάδες παιχνίδια που είναι διαθέσιμα.

Το επόμενο στάδιο δεν θα αργήσει. Διότι το παιδί πολύ γρήγορα θα εξοικειωθεί με την ψηφιακή ψυχαγωγία και τον τρόπο λειτουργίας της. Αυτή η εξοικείωση θα στοιχίσει σε ανάπτυξη πραγματικής και ουσιαστικής κοινωνικότητας, δεδομένου ότι ο ψηφιακός τρόπος έκφραση υπόκειται σε πολλούς περιορισμούς αλλά και ευκολίες που δεν υπάρχουν στην πραγματική ζωή. Για παράδειγμα αν κάποιος σε ενοχλεί μπορείς είτε να τον σταματήσεις με το πάτημα ενός κουμπιού ή ακόμα χειρότερα με το πάτημα ενός κουμπιού να τον βγάλεις από την ζωή σου. Κάτι που στις ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορεί να γίνει διότι θα πρέπει να αντιμετωπίσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου.

Έτσι ο νέος με το επίπεδο επικοινωνίας που θα μάθει δεν θα καταφέρει να βιώσει βαθιά και αληθινά συναισθήματα, με τις ατέλειες τους, τις δυσκολίες τους αλλά και την ζεστασιά και πείρα που προσφέρουν. Η έλλειψη αυτή θα φανεί μεθαύριο όταν θα αναγκαστεί να βγει στην πραγματική ζωή και να έρθει, θέλοντας και μη, αντιμέτωπος με πραγματικούς ανθρώπους οι οποίοι όταν αντιληφθούν αυτή την έλλειψη θα μπορέσουν εύκολα να τον χειραγωγήσουν κατά τις δικές τους επιθυμίες.

Ι.Μ.

25η Ώρα

 

Ξεκίνησες την επαγγελματική σου πορεία όταν η Ελλάδα ήταν ακόμα ανεπτυγμένη χώρα. Βρήκες μια καλή δουλειά η οποία απαιτούσε πολλά και έδινε πολλά. Το κυριότερο όμως είναι ότι υποσχόταν ακόμα περισσότερα. Έτσι με τις υποσχέσεις να έρχονται ολοένα και πιο κοντά, τόσο έδινες και έδινες και έδινες. Τι έδινες; Μα φυσικά το μοναδικό πράγμα που έχει κάθε άνθρωπος και αλλά δεν έχει πραγματική συναλλαγματική αξία. Ο χρόνος.

Το παραμύθι όμως πήρε άλλη τροπή. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε η πραγματική εικόνα που κρυβόταν πίσω από κουρτίνες και παρασκήνια τόσα χρόνια. Οι υποσχέσεις μέσα σε μια νύχτα άλλαξαν και έγιναν απειλές. Βρέθηκες σαστισμένος να παρακολουθείς τις αλλαγές που στην πλειονότητα τους ήταν μεγαλύτερες από εσένα.

Έτσι συνωμοτικά, σχεδόν ύπουλα θα έλεγε κανείς, ήρθαν οι φωνές γνωστών και αγνώστων οι οποίες σε παρακινούσαν να πεις και ευχαριστώ στις απειλές που δεχόσουν. Απειλές που οι περισσότεροι πλέον δεν είχαν την πολυτέλεια να ακούν αφότου έμειναν χωρίς δουλειά. 

Πως αλλάζουν οι γνώμες και οι άνθρωποι… Πως αλλάζουν τα δεδομένα... Οι ίδιες φωνές που πριν καιρό σε παρακινούσαν να ζητήσεις περισσότερα και να παράγεις λιγότερα τώρα να σου βουτούν το κεφάλι σε παγωμένο νερό εμποδίζοντας σε να πάρεις ανάσα και να σκεφτείς λογικά.

Πραγματιστής και υλιστής δέχθηκες την νέα κατάσταση και προσαρμόστηκες. Άρχισες να δίνεις ακόμα περισσότερα και να λες και ευχαριστώ. Δεν σήκωνες κεφάλι παρά μόνο κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες οι οποίες ήταν μετρημένες στα δάκτυλα. Βέβαια μέσα σου, με τρόπους που είναι γενικά αποδεκτοί, έκανες τις μικρές σου επαναστάσεις. Χωρίς όμως να έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα και πολύ περισσότερο μακροχρόνιο.

Πίεζες τον χρόνο με την ελπίδα ότι θα δημιουργήσεις νέο εκ του μηδενός. Προσπαθούσες να εφεύρεις χρόνο. Να προσθέσεις έστω μια ακόμα ώρα. Την 25^η ώρα.

Μάταια. Οι απαιτήσεις του χρόνου στην εργασία αυξάνονταν με εκθετικό βαθμό και ο διαθέσιμος χρόνος έμενε ο ίδιος. Έτσι άρχισες να κόβεις πράγματα. Στην αρχή ήταν οι φίλοι, οι οποίοι με περίσσια κατανόηση έδιναν κουράγιο. Μετά ελάττωσες την προσωπική ζωή η οποία έδειξε επίσης κατανόηση, δεδομένων των νέων συνθηκών και πραγμάτων. Τέλος ελάττωσες και την ξεκούραση, η οποία σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ψυχικής ηρεμίας χτύπησε το μοναδικό πράγματα που είχε απομείνει. Την υγεία σου.

Τότε εμφανίστηκε ολόκληρη η εικόνα μπροστά στα μάτια σου. Η 25^η ώρα υπάρχει αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό που θέλει ο καθένας

.

Αποφάσισες να πάρεις  τα πράγματα στα χέρια σου και να ζητήσεις να αλλάξεις όσα έδινες. Η αλλαγή είναι πάντα δύσκολη αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου το κατεστημένο είναι ακόμα δυσκολότερο, οδηγώντας σε ευκολότερα σε μια απόφαση. 

Χαμήλωσες ταχύτητες, άρχισες να παίρνεις τον χρόνο σου για να κάνεις όλα τα πράγματα που είχες παραμερίσει λίγο-λίγο χρόνια τώρα. Είδες την μεγάλη εικόνα.

Διότι όταν φροντίσεις να ικανοποιήσεις τις κοινωνικές σου ανάγκες, όταν αφιερώσεις λίγο χρόνο να κάνεις κάτι που σου αρέσει, όταν η φυσική και ψυχική σου ξεκούραση φτάσει σε αξιοπρεπές επίπεδο ώστε να μην αντιμετωπίσεις απλά την επόμενη μέρα αλλά να την ζήσεις  τότε και μόνο τότε ο χρόνος αποκτάει άλλη ταχύτητα. Ζεις την ζωή σου κάθε μέρα ολόκληρη και όχι σαν μια συλλογή από στιγμιότυπα...

Η 25^η ώρα εμφανίζεται όταν εξασφαλίσεις ισορροπημένη κατανάλωση των υπολοίπων 24 ωρών.Η 25^η ώρα είναι η στιγμή που ξαπλώνεις στο κρεβάτι από την ημέρα που πέρασε με την αίσθηση ότι την κέρδισες. Η 25^η ώρα είναι όταν είσαι γεμάτος σε όλα και δεν περιμένεις να μηδενίσει ο χρόνος για να τρέξεις πίσω από αυτόν αλλά εκείνος να τρέξει πλάι σου.

Ι.Μ.