Εκλογές 2012

"Υπάρχει και φιλοτιμο"

Έτσι έλεγε ο τίτλος της πολύ αγαπημένης ελληνικής ταινίας, με τους αξέχαστους ηθοποιούς και τις αξεπέραστες ερμηνείες.

Πραγματικά όμως, πέρα από τους τίτλους και την πολιτοκοσατιρική προσέγγιση της συγκεκριμένης ταινίας, εκείνες τις εποχές υπήρχε φιλότιμο.

Φιλότιμο, λέξη ελληνική, λέξη που δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα, όπως αρκετές άλλες... Μα πολύ περισσότερο από μια λέξη, μια πραγματικότητα για εμάς τους Έλληνες, αφού το συναντούσαμε και το πράτταμε σε καθημερινή βάση. Τότε...

Τότε που η Ελλάδα δεν "ήξερε" τόσο πολλά, τότε που οι πολίτες της δεν ήταν τόσο "μορφωμένοι" αλλά ήταν "άνθρωποι".
Η ανθρωπιά που μέσα από την φιλοξενία, το φιλότιμο, την τιμιότητα, το μεράκι, το κέφι μας είχαν κάνει γνωστούς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κόσμο που πλέον μας έχει παράδειγμα προς αποφυγή, μιας και γίναμε συνώνυμο της διαφθοράς, της δολοπλοκίας, του μίσους, της κοροϊδίας. Τα οποία μας χαρακτήρισαν με την δική μας ανέχεια, με την δική μας στάση, με τις δικές μας πράξεις ή την δική μας απραξία για την καταπολέμηση τους.
Φτάνοντας σήμερα να ζητάμε τα ρέστα από άλλους και όχι πρώτα από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Είμαι σίγουρος ότι η διαφθορά και όλα τα συναφή υπήρχαν και την εποχή που υπήρχε και το φιλότιμο.

Οπότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αυτούς που ποτέ δεν το είχαν και μεγάλωσαν έτσι. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι είμαστε όσοι μεγαλώσαμε με αυτές τις αρχές και είτε δεν τις μεταφέραμε σωστά είτε τις απωλέσαμε. Ο κόσμος που συνεχίζει και τις έχει δυστυχώς είναι ποσοστό που δεν βγάζει ούτε δείγμα κατηγορίας Ελλήνων.
Μακάρι οι καιροί αυτοί να μας ξυπνήσουν διότι "Φιλότιμο υπήρχε..."

Ι.Μ.